In dit artikel wil ik het hebben over het kalibreren van je beeldscherm en het nut er van. Want waarom zou je dat doen en is de instelling vanuit de fabrikant dan niet voldoende? Ik snap als geen ander dat daarover een hoop onduidelijkheden bestaan. Ik wil er dan ook op wijzen dat beeldschermkalibratie zeker geen tovermiddel is. Maar waarom zou ik er dan aan beginnen, zul je je afvragen!

 

Stel jezelf daarom de vraag “wat wil ik zien op mijn scherm?”.

 

Kun je die vraag beantwoorden of vergt dat nadere uitleg? Ik begrijp dat iedere beeldprofessional als antwoord zal geven “een zo goed en mooi mogelijk beeld”. Maar… wat is goed en wie bepaalt er dan wat mooi is?

Omdat kleur en beeld in basis op een subjectieve manier bekeken zullen worden door de gemiddelde toeschouwer. Wat de één mooi vind kan de ander juist tenenkrommend vinden. Daarom zijn er normen bedacht voor kleurgebruik. Die zijn er als hulpmiddel om beeld en kleur van subjectief naar een objectief gegeven te brengen, met andere woorden: om kleur vanuit een wat meer wetenschappelijk standpunt te benaderen. Want hoe rood is rood, en hoe groen is groen?

 

Beeldschermkalibratie

Allereerst worden contrast en helderheid naar de parameters uit de norm afgesteld. Dit gebeurd aan de hand van  metingen met een fotospectraal meter.

 

  

 

Wat beeldschermkalibratie daarna feitelijk doet is een paar honderd kleurvlakken projecteren op het beeldscherm die weer worden gemeten met een fotospectraalmeter (XRite i1, DataColor Spider etc.). Elk geprojecteerd kleurvlak staat in een digitaal bestand en heeft een opbouwwaarde. Niet in RGB, of CMYK maar in CIE Lab, een absolute waarde in een apparaat onafhankelijk kleur notatiesysteem.

De Colormanagement software blijft steeds vergelijken wat de Lab waarde is van het digitale kleurvlak en wat de door het beeldscherm uitgestraalde waarde van datzelfde vlak is. Deze vergelijking wordt in een formule gezet en de afwijking tussen digitale waarde en uitgestraalde kleurwaarde van het kleurvlak is bekend. We noemen dat Delta E (spectrale afwijking). En niet alleen is de afwijking nu bekend, maar door alle punten met elkaar te verbinden ontstaat er een kleurruimte van je beeldscherm.

Dat is wat er gebeurd tijdens de kalibratie. In dezelfde software wordt na de meting ook nog een kleurprofiel gemaakt van de gevonden kleurdata, die door je Windows of MacOs wordt gebruikt en wordt gekoppeld aan je beeldbewerking programma’s zoals Photoshop, Lightroom, CaptureOne, Phocus etc.

 

Voordelen als je beeldscherm gekalibreerd en geprofileerd is:

• Je ziet nu (binnen de marge van wat technisch haalbaar is) hetzelfde als wat andere andere mensen zien die op een naar norm gekalibreerd beeldscherm werken. En dat is fijn, want jullie kunnen nu werkelijk over kleur praten en gerichte aanpassingen doen qua kleur, helderheid etc.
• Doordat jou scherm gekalibreerd en geprofileerd is, kun je in bijvoorbeeld Photoshop een goede softproof maken van hoe uiteindelijk het eindresultaat wordt in de productie van het print- of drukwerk, of in een webbrowser.
• En je bent nu een stap dichter bij een waterdicht systeem om voorspelbaar te kunnen werken met je eigen printer. Want wat je daar bij nodig hebt zijn printer profielen, editing profielen in je programma’s, beeldschermprofiel(en), camera of scanner profielen.

 

Happy Profiling!